Recenzje whisky i nie tylko
Dwie 12-letnie edycje w mocy beczki. Jedna butelkowana na rynek niemiecki, druga na rynek polski. Glenfarclas 2004 vs Glenfarclas 12 TUDOR. Obie te whisky leżakowały oczywiście w beczkach po sherry, ale już po kolorze widać, że na pewno będą się różnić.
Continue reading „Glenfarclas 2004 vs Glenfarclas 12 TUDOR – porównanie”
Zawsze lubiłem whisky z destylarni GlenDronach. Najbardziej mile wspominam 18-letnią edycję Allardice, oraz 13-letnią single cask #5480 – obie z beczek po sherry oloroso. Odkąd jednak destylarnię tę przejął koncern Brown-Forman, zauważyłem lekki spadek jakości. Szybko odkryto też destylarnię GlenAllachie, o której wcześniej mało kto słyszał. Dziś do kieliszka trafia GlenAllachie 2008 – 12-letni single cask z beczki po sherry.
Continue reading „GlenAllachie 2008 M&P – recenzja whisky”
Tym razem 10-letnia whisky od Loży Dżentelmenów. Rambler Inchgower 2009 – kolejna mało znana destylarnia. Do tej pory z whisky z tej gorzelni spotkałem się tylko raz. Był to single cask butelkowany przez niezależnego bottlera Hepburn’s Choice. To był dramat! Wspomniałem o niej we wpisie Top 20 niepolecanych whisky. Jednak jedna jaskółka wiosny nie czyni – zobaczymy co tam w kieliszku zagości dzisiaj.
Continue reading „Rambler Inchgower 2009 – recenzja whisky”
Destylarnia Tobermory i Loża Dżentelmenów – to może być dobre połączenie. Ostatnim takim combo, spośród whisky opisanych na blogu, była 22-letnia Tobermory 1995 z beczki po sherry. Whisky ta bardzo mi smakowała, więc tym bardziej cieszę się na dzisiejszą degustację Ledaig 2010 – 10-letnią, dymną edycję, również w mocy beczki.
Zdjęcie: Artur Brzychcy
Continue reading „Rambler Ledaig 2010 – recenzja whisky”
Kiedy ta whisky pojawiła się na horyzoncie, od razu chciałem jej spróbować. Ciekawe jest to, że dopóki butelka pozostaje w tubie, nie wiadomo w jakich beczkach dojrzewały destylaty. Co prawda, większość wpustów Kilkerran 8 Cask Strength leżakuje w beczkach po bourbonie. Jednak tym razem mamy edycję z beczek po sherry oloroso.
Zdjęcie: Ryszard Walus
Continue reading „Kilkerran 8 Cask Strength Batch #04 – recenzja whisky”
Pierwszym wpisem, jaki napisałem w tym roku była recenzja GlenAllachie 12. Whisky ta nie zrobiła na mnie jakiegoś szczególnego wrażenia. Jednak mam nadzieję, że dzisiaj będzie inaczej – przed Wami GlenAllachie 15.
zdjęcie: Tomasz Rodak
Continue reading „GlenAllachie 15 years old – recenzja whisky”
Swego czasu zaopatrzyłem się w sampla, który opisany był, jako „Lagavulin 12 Marsala”. Bardzo się ucieszyłem, bo podstawowa, oficjalna 12-letnia edycja Lagavulina to według mnie najlepsza whisky z podstawowego core-range. Jak się później okazało, w buteleczce była Tempting Tanya – Islay Single Malt Scotch Whisky.
Continue reading „Tempting Tanya (Anam na h-Alba) – recenzja whisky”
Glenfarclas dość często gości u mnie na blogu. Bardzo lubię ich poszczególne edycje w wersji cask strength, a także te, w których same beczki nie dominują. Bardzo dobrze wspominam także edycję 21-letnią. Tym razem na warsztat biorę Glenfarclas 17.
Continue reading „Glenfarclas 17 years old – recenzja whisky”
Kategoria Blended Malt nie należy do zbyt popularnych. W Polsce najczęściej spotykane whisky tego typu to z pewnością Monkey Shoulder, Johnnie Walker 15 Green Label czy ostatnio także 12-letnie wypusty Johnnie Walker Origin. Jakiś czas temu, do tego grona dołączyła Golden Loch 5 Blended Malt.
Zdjęcia: Łukasz Pawelec
Continue reading „Golden Loch 5 Blended Malt – recenzja whisky”
Było już leżakowanie w kosmosie, a teraz alternatywna rzeczywistość. Trochę Sci-fi w świecie whisky nie zaszkodzi. W końcu to nie tylko trunek dla śmietanki w garniturach. Proszę Państwa, oto Ardbeg 8 For Discussion.
Continue reading „Ardbeg 8 For Discussion – recenzja whisky”
