Ledaig 10 Pomerol Wine Finish, Ian Macleod – recenzja

Ledaig 10 Pomerol Wine Finish

Na fejsbukowej grupie Whisky Lovers Poland, zaczynamy weekend z destylarnią Tobermory. Będzie więc można bliżej przyjrzeć się różnym edycjom z tej destylarni. Póki co, opisałem jedynie 22-letnią Tobermory i 12-letnią Ledaig (torfowa edycja z tej samej gorzelni), obie butelkowane przez niezależnych dystrybutorów. Podobnie jest dzisiaj. Przed Państwem Chieftain’s Ledaig 10 Pomerol Wine Finish, butelkowana przez Ian Macleod.

Nietypowy finisz, w beczkach po doskonałym, francuskim, czerwonym winie powinien nadać tej whisky niezwykłego charakteru, jednak patrząc na jej kolor, domyślam się, że sam proces finiszowania prawdopodobnie nie trwał zbyt długo. Zobaczmy co z tego wyszło.

Ledaig 10 Pomerol Wine Finish

Single Malt Scotch Whisky

Destylarnia: Tobermory

Data destylacji: czerwiec 2007

Data zabutelkowania: kwiecień 2018

10 lat leżakowania

Powstało 689 butelek

58% objętości alkoholu

Niefiltrowana na zimno

Mocno torfowa

Leżakowana w beczkach po bourbonie, finiszowana w beczkach po czerwonym winie Pomerol

Kolor: bursztyn +1, naturalny

Notka smakowa

Zapach: syrop klonowy, węgiel, słonina wędzona, dym, kukurydza, marcepan, suszone daktyle, spalone kable, spalony silniczek, suchy dym, jak z wypalonej łąki, lub dogasającego ogniska, wanilia, kokos, toffi. Zaskakująco dobrze ułożony alkohol, jak na tak wysoką objętość i zaledwie 10 lat leżakowania. 22/25

Smak: dym, popiół, syrop malinowy, pieczone jabłka, karmel, toffi, przypalone drewno, melisa, trawa cytrynowa, pestki moreli, suszone śliwki, rodzynki. Niesamowity klimat! Jednak od razu czuć, że nie jest to dym z Islay. Ten dym jest suchy, ziemisty, drewniany. Ale po dodaniu wody, bardziej uwydatnił się mineralny charakter whisky i wyszło nieco kwasowości i słodyczy. Alkohol nieźle ukryty, czuć też delikatny wpływ beczek po winie. 22/25

Finisz: dym, imbir, kakao, świeże maliny, ciasteczka maślane, rodzynki. 21/25

Balans: porządny, smaczny dymny potwór. Zdecydowanie bardziej smakuje mi bez wody – te 58% spokojnie można przełknąć. W przeciwnym razie (po dodaniu wody), whisky robi się wodnista (poważnie?! 😉) i jakaś taka mniej wyrazista. Czasami woda pięknie podkreśla charakter whisky, jednak tutaj to nie zadziałało za dobrze, a przynajmniej mnie to nie za bardzo spasowało. Cały czas szukam wpływu tej beczki po winie… szukam i szukam… chyba znalazłem trochę słodkich, owocowych akcentów w smaku, jednak dym zdominował wszystko. Z drugiej strony, po Ledaig nie spodziewałem się niczego innego. 21,5/25

Ogólnie: 86,5/100

Inne opinie

whiskybase: 86,22/100 w oparciu o opinie 54 osób

Podsumowanie

Świetna odskocznia dla fanów dymnej whisky z Islay. Momentami przypomina trochę Port Charlotte, do produkcji których nie używa się torfu z samej wyspy, tylko z innego regionu Szkocji. Wpływ beczek po winie nie dominuje, jednak dominuje dym, co dla wielu osób może być sporym atutem.

Więcej zdjęć tutaj

Whisky Reset na Facebooku