Recenzje whisky i nie tylko
Dziś znowu Ben Nevis poszedł na warsztat. Jednak nie będzie to edycja z podstawowej oferty destylarni. Tym razem będzie to odsłona od Signatory Vintage butelkowana dla whic.de. Ben Nevis 2014 – dziewiąta z trzynastu whisky z serii Spirits of the Forest.
Kolejna recenzja i kolejny film. Tym razem zgodnie z zapowiedzią, bohaterem wieczoru zostaje Ben Nevis 10. Jest to edycja z 2021 roku.
Po ponad 6 latach od pierwszej publikacji na blogu, dziś stuknął 1000. wpis! W takim razie przygotowałem małą niespodziankę. Dziś po raz pierwszy na blogu gości whisky z destylarni Brora.
Wpis nr 999. Jak ten czas leci! Dziś będzie o jednej z moich ulubionych destylarni. Do tego moja ulubiona seria. Proszę Państwa, przed Wami Glenfarclas The Family Casks 1992.
Continue reading „Glenfarclas The Family Casks 1992 – recenzja nr 999”
Tym razem będzie o whisky bardzo dla mnie wyjątkowej. Bowmore 2001 Oloroso Sherry Cask #457. Mamy podaną datę destylacji, lecz datę zabutelkowania ustaliłem sam. Była to sobota, 12. listopada 2022 roku.
Continue reading „Bowmore 2001 Oloroso Sherry Cask – recenzja nr 998”
Pod koniec mojego prywatnego wyścigu do 1000 recenzji, pojawia się jedna z moich ulubionych destylarni. Przed Państwem Ben Nevis 1971 – 26-letnia edycja single cask z beczki po bourbonie.
Tym razem będzie o destylarni, której mało kto się tutaj spodziewał. Miało przecież być o samych sztosach zanim zamknę docelową liczbę 1000 wpisów. A tutaj, cały na biało wchodzi Jack Daniel’s Single Barrel Barrel Strength.
Continue reading „Jack Daniel’s Barrel Strength – recenzja nr 996”
Już niemal od samego początku, od kiedy zacząłem interesować się whisky, z zainteresowaniem przyglądałem się ocenom, jakie próbowanym trunkom wystawiali podejmujący się degustacji koneserzy.
Wydawało mi się wtedy, że wystarczy spojrzeć na sam ostateczny werdykt w postaci oceny. No, chyba, że ma się więcej czasu, to wtedy warto przeczytać też notkę smakową.
Jak to obliczyć? 🤯🤔
Są destylarnie, które mają swoje (nie zawsze zrozumiałe dla innych) zasady. Na przykład Glenfarclas używa praktycznie samych beczek po sherry Oloroso do leżakowania destylatów. Bardzo rzadko można spotkać ich whisky z beczki po Porto czy jakimkolwiek innym alkoholu. Podobnie jest z gorzelnią Benromach. Z tym, że tutaj obowiązuje zasada: „first-fill albo nic”. Długo szukałem możliwości spróbowania Benromacha z beczki ponownego napełnienia… aż trafiłem na Benromach 1999 Lat 53° Second Release.
Continue reading „Benromach 1999 Lat 53° Second Release – recenzja nr 994”
Po drodze do 1000 wpisu, przygotowałem same sztosy. Myślę, że przyjemnie będzie poczytać o nieco ciekawszych whisky. Dziś kilka słów o Glentauchers 1996 od The House of MacDuff (HMcD).
