Recenzje whisky i nie tylko
To moje drugie spotkanie z Rambler Highland Park 2005. Poprzednim razem miałem przyjemność próbować 16-letniej edycji z beczki po bourbonie, przy okazji degustacji whisky z Orkadów prowadzonej przez Artura Brzychcy. Tym razem jednak whisky ta dodatkowy rok spędziła w maleńkiej beczce po sherry PX.
Continue reading „Rambler Highland Park 2005 PX Octave Finish – recenzja”
Kolejna odsłona whisky podczas degustacji whisky z Orkadów, prowadzonej przez Artura Brzychcy z Loży Dżentelmenów. Tym razem to Rambler Highland Park – single cask w mocy beczki, leżakowany 16 lat.
Continue reading „Rambler Highland Park 2005 – recenzja whisky”
Kolejna mało znana destylarnia zabutelkowana przez Lożę Dżentelmenów. Rambler Mannochmore 2006 – 13-letni single cask z beczki ponownego napełnienia po bourbonie. Oczywiście w wersji cask strength, bez filtracji, bez barwników i (na szczęście) bez żadnego finiszowania.
Continue reading „Rambler Mannochmore 2006 – recenzja whisky”
Tym razem 10-letnia whisky od Loży Dżentelmenów. Rambler Inchgower 2009 – kolejna mało znana destylarnia. Do tej pory z whisky z tej gorzelni spotkałem się tylko raz. Był to single cask butelkowany przez niezależnego bottlera Hepburn’s Choice. To był dramat! Wspomniałem o niej we wpisie Top 20 niepolecanych whisky. Jednak jedna jaskółka wiosny nie czyni – zobaczymy co tam w kieliszku zagości dzisiaj.
Continue reading „Rambler Inchgower 2009 – recenzja whisky”
Destylarnia Tobermory i Loża Dżentelmenów – to może być dobre połączenie. Ostatnim takim combo, spośród whisky opisanych na blogu, była 22-letnia Tobermory 1995 z beczki po sherry. Whisky ta bardzo mi smakowała, więc tym bardziej cieszę się na dzisiejszą degustację Ledaig 2010 – 10-letnią, dymną edycję, również w mocy beczki.
Zdjęcie: Artur Brzychcy
Continue reading „Rambler Ledaig 2010 – recenzja whisky”
Założyciel Loży Dżentelmenów, Artur Brzychcy wraz z firmą DMS Barrels stworzył w 2019 roku projekt whisky leżakowanej w beczce po polskim miodzie pitnym. Wspomniana beczka została wyprodukowana z dębu francuskiego i miała pojemność 225 litrów, a wcześniej przez 4 lata leżakowały w niej miody pitne.
Continue reading „Old Barrey Finish (Cask 001) – recenzja whisky”
I stało się! Doszło w końcu do tego, że Loża Dżentelmenów przestała być jedynie firmą selekcjonującą whisky oraz organizującą degustacje, spotkania i tym podobne wydarzenia. Od kiedy światło dzienne ujrzał pierwszy Rambler Blair Athol 2008, Loża stała się kolejnym polskim niezależnym bottlerem.
Continue reading „Rambler Blair Athol 2008, Loża Dżentelmenów – recenzja”
Postanowiłem znowu porównać bottling Loży Dżentelmenów z The Taste of Whisky. Niedawno porównywałem Benromach od Loży z Miltonduff od TToW. Dzisiaj mam chyba trochę trudniejsze zadanie, bo obydwie zestawiane dzisiaj whisky oceniłem na tyle samo punktów. Panie i Panowie, Tobermory 1995 vs Glenrothes 1997.
Oczywiście fakt, że obie whisky zdobyły tyle samo punktów nie oznacza jeszcze, że z góry można założyć, że będzie remis. W podobnych porównaniach chodzi mi raczej o wykazanie podobieństw i różnic między trunkami, a nie o kopię notatek z recenzji. Dlatego wynik może nie być oczywisty.
Continue reading „Tobermory 1995 vs Glenrothes 1997 – porownanie”
Jest w Szkocji wiele znanych destylarni, które zrzeszają tłumy fanów. Kluby miłośników takich whisky jak Macallan, Ardbeg, czy GlenDronach pojawiają się wszędzie i są bardzo popularne.
Jednak na próżno szukać fanklubów Craigellachie. Pomimo dość dużej mocy przerobowej (ok. 4 mln litrów czystego alkoholu rocznie) to raczej średnio znana destylarnia ze Speyside. Z jej wypustami kojarzy mi się jedynie tych kilka rzeczy: przepiękne etykiety, dziwne, nieparzyste liczby określające wiek destylatów i to, że podstawowe jej edycje butelkowane są bez filtracji na zimno.
Continue reading „Craigellachie 2007 Distiller’s Art, Loża Dżentelmenów”
Kiedy pisałem tę recenzję, whisky z tej destylarni gościła u mnie na blogu po raz pierwszy. Wcześniej nie próbowałem ani jej torfowych wypustów (Ledaig), ani tych, które noszą nazwę gorzelni. Nie wiedziałem do końca, czego mam się spodziewać po edycji Tobermory 1995.
[edit] … potem już próbowałem – recenzja Ledaig 12 TUTAJ 😉
Cieszę się, że butelka podaje nam dużo informacji na temat płynu znajdującego się wewnątrz. Za to cenię zarówno selekcje Loży Dżentelmenów, jak i wielu niezależnych bottlerów. Mamy nazwę destylarni, datę zarówno destylacji, jak i zabutelkowania, dzięki czemu dokładnie możemy określić wiek. Podane są także informacje na temat użytych beczek oraz ilości napełnionych butelek. Continue reading „Tobermory 1995 Loża Dżentelmenów – recenzja”
