Recenzje whisky i nie tylko
Nie ma jak to odstawić whisky na rzecz innych, ciekawych alkoholi. Dziś postawiłem na Domaine Del Cassou 1987 – 33-letni Armagnac.
Continue reading „Domaine Del Cassou 1987 – recenzja armaniaku”
Po Armagnac z destylarni Janneau sięgam po raz trzeci. Poprzednie dwie degustacje uważam za udane i liczę na to, że Janneau Napoleon też mnie nie zawiedzie.
Continue reading „Janneau Napoleon 40% – recenzja armaniaku”
Po całkiem udanej degustacji podstawowej edycji VS, przyszedł czas na Janneau XO. Z nieoficjalnych źródeł można się dowiedzieć, że wiek destylatów plasuje się pomiędzy 12 a 20 lat. Leżakowanie odbyło się w beczkach z francuskiego dębu.
W przeciwieństwie do lwiej części wytwórni armaniaku, gdzie stosuje się destylację kolumnową, w Janneau używa się miedzianych alembików. Może to właśnie dlatego tak mi smakują wszelkie ich produkty. Zobaczmy, jak będzie tym razem, jednak od razu napiszę, że oczekiwania mam dość wysokie.
Grand Armagnac
Szczep winogron: Baco i Ugni Blanc
Leżakowany minimum 12 lat
Region: Bas-Armagnac i Armagnac-Ténarèze
40% ABV
Kolor: bursztyn +1,5
Zapach: na początku uderza spora dawka słodyczy – syrop klonowy, czekolada deserowa, marcepan, rodzynki, drewno, kajmak, likier jajeczny, bita śmietana, pestki jabłek, alkohol bardzo dobrze ukryty. 22/25
Smak: wyrazisty wpływ beczki, karmel, lekko nadpalone drewno, pralinki wiśniowe w czekoladzie, amaretto, tiramisu, alkohol bardzo dobrze ukryty. 22/25
Finisz: średnio — długi, słodycz, delikatna goryczka, drewno, syrop klonowy. 21/25
Balans: bardzo dobry armaniak. Dużo słodyczy, wyrazisty wpływ beczki, świetnie ukryty alkohol. W smaku przypomina mi 18-letnią edycję Glenfiddich. 21/25
Janneau trzyma poziom. Koniecznie muszę poszukać innych edycji z tej wytwórni armaniaku. Nawet mam już coś na oku.
Więcej zdjęć tutaj (Instagram)
Gdybym miał wskazać typ alkoholu, który przedstawia najwyższą jakość produktu w stosunku do ceny, to na pierwszym miejscu listy znalazłby się właśnie Armagnac. Dziś, co prawda, na warsztat biorę pozycję z najniższej półki (najmłodszy składnik leżakuje zaledwie 2 lata), ale edycje 20-, 30-, czy nawet 40-letnie kosztują często 1/3 ceny, jaką należałoby zapłacić za tylesamoletnią whisky. Bez problemu można znaleźć 43-letni armaniak z 1980 roku za około 550 zł. Ale zejdźmy na ziemię i zajmijmy się Janneau VS.
Armagnac
Region: Bas Armagnac i Tenareze
40% ABV
Wiek destylatów: 2 do 10 lat
Leżakowany w beczkach z francuskiego dębu z lasów Limousin i Monlezun.
Kolor: bursztyn +1
Zapach: migdały, mleczna czekolada, anyż, marcepan, gorzka pomarańcza, kandyzowane wiśnie w likierze, pasta do butów, kandyzowany imbir, melon Galia, pestki jabłek, keks z bakaliami, alkohol dobrze ukryty. 21/25
Smak: pestki moreli, gorzka czekolada, syrop klonowy, żywica drzewa owocowego, suszone śliwki, rodzynki, suszone morele, pieczone jabłka, seler naciowy. Całkiem przyjemny trunek, z dobrze ukrytym alkoholem. 21/25
Finisz: średnio długi, przyjemny, pestki jabłek, melasa, bergamotka. 20,5/25
Balans: przyjemny, całkiem „bogaty” trunek, jak na swój wiek. Czuć, co prawda, brak dojrzałości – w końcu to bardzo młody armaniak. Jednak według mnie nie ma potrzeby mieszać go w drinkach. Bardzo dobrze sprawdził się na czysto, w temperaturze pokojowej. 21/25
Szczerze przyznam, że jestem pozytywnie zaskoczony. Młodziutka brandy, podstawowa, budżetowa edycja, a w smaku okazała się całkiem niezła. Zachęciło mnie to do dalszej eksploracji tematu.
Niedługo przyjdzie czas na dużo starsze armaniaki. Mam kilka sampli z 1983 roku, butelkowane w 2020, więc może być bardzo ciekawie.
Więcej zdjęć tutaj (Instagram)
Dziś przyszła kolej na destylat niestarzony. Armagnac Chateau Garreau Blanche, butelkowany w mocy 40% alkoholu objętościowo. Być może dla fanów whisky i innych alkoholi leżakowanych, biały trunek w takiej mocy może przypominać trochę wódkę, jednak w tym wypadku efekt może być naprawdę ciekawy.
Continue reading „Armagnac Chateau Garreau Blanche – recenzja”
Dziś spróbujemy sampla Armagnac Dupeyron VSOP. Jeśli chodzi o sam Armagnac, to jest to trunek produkowany we Francji, w smaku nieco zbliżony do koniaku.
W marcu podczas degustacji w Miler Spirits, miałem okazję próbować czegoś nowego 🙂 Był to pierwszy Armagnac, czyli francuski trunek, którego produktem bazowym (podobnie, jak w wypadku koniaku) były winogrona.
Kraj: Francja
Region: Bas Armagnac
Objętość alkoholu: 40%
Złożony ze składników leżakowanych od 12 do 20 lat
Pojedyncza destylacja
Destylaty leżakowane w beczkach z gaskońskiego czarnego dębu, o pojemności 400 litrów
Kolor: bursztyn + 2, naturalny, bez dodatku karmelu Continue reading „Chateau de Laubade Hors D’Age – recenzja armaniaku”
