Recenzje whisky i nie tylko
Tym razem będzie o whisky bardzo dla mnie wyjątkowej. Bowmore 2001 Oloroso Sherry Cask #457. Mamy podaną datę destylacji, lecz datę zabutelkowania ustaliłem sam. Była to sobota, 12. listopada 2022 roku.
Continue reading „Bowmore 2001 Oloroso Sherry Cask – recenzja nr 998”
Destylarni Caol Ila chyba nie trzeba nikomu przedstawiać. To największa gorzelnia whisky na szkockiej wyspie Islay. Bardzo ją lubię i naprawdę się cieszę, że swego czasu miałem możliwość nocować kilkadziesiąt metrów obok niej, mając z kuchennego okna widok na destylarnię.
Continue reading „Caol Ila 2009 James Eadie – recenzja whisky”
Do Laphroaig 10 years old wracam często. Mam bowiem spory sentyment do tej whisky. Był to pierwszy peat-monster, z jakim miałem do czynienia i na jakiś czas skierował moje zainteresowania w stronę mocno dymnych maltów. Dziś rozpatruję go w kategoriach „torfowy daily-dram” bez żadnych fajerwerków.
Continue reading „Laphroaig 10 years old (2020) – recenzja whisky”
Obie te whisky próbowałem w krótkim odstępie czasu. Miałem jedynie niewielkie sample, więc pisząc notki smakowe, od razu bezpośrednio je ze sobą zestawiłem. Wszystko po to, żeby przekonać się co bardziej mi pasuje jeśli chodzi o Port Ellen: beczka po bourbonie czy po sherry.
Continue reading „Port Ellen: ex-bourbon (MC) vs ex-sherry (MoS) – porównanie”
Skoro już jesteśmy przy temacie porównań i zestawień trunków o podobnym profilu, postanowiłem pójść za ciosem. Dziś porównamy ze sobą Finlaggan CS vs Ileach CS.
Jakieś 3 miesiące temu opisałem pierwsza odsłonę serii Rambler Stories. Była to 8-letnia Bunnahabhain Staoisha, określona jako Smok Wawelski. Dziś pora na drugą edycję serii: Caol Ila 2016, czyli Baba Jaga.
Continue reading „Caol Ila 2016 Baba Jaga – recenzja whisky”
Zgodnie z zapowiedzią, pora na Bowmore 2001 od Cadenhead’s. Jest to ta jaśniejsza whisky – po lewej stronie na ilustracji. Destylat dojrzewał w beczce po bourbonie 17 lat, po czym trafił do butelek w mocy 53,8% ABV.
Dziś na tapet pójdzie bardzo dziwna whisky. Jest to whisky z mojej ulubionej destylarni z Islay, która w beczce po bourbonie spędziła 11 lat. Bowmore 2003 od Cadenhead’s.
Arcydzieło, które znajduje się w kieliszku na zdjęciu poniżej, miałem okazję próbować w listopadzie 2022 roku. Jednak dopiero teraz publikuje tę recenzję na blogu, dlatego jest to idealny kandydat na whisky roku 2023. Mowa o Bowmore Distillery Manager’s Selection Vintage 1997.
Continue reading „Bowmore Distillery Manager’s Selection 1997 – recenzja”
Powiem szczerze, że z bottlerem The Vintage Malt Whisky Co Ltd. (VM) spotykam się pierwszy raz. I na pierwszy ogień idzie whisky z jednej z moich ulubionych destylarni z Islay – Caol Ila 1982.
