Recenzje whisky i nie tylko
Jak już jesteśmy przy popularnych Johnnie Walkerach, to wezmę od lupę jeszcze jeden. Johnnie Walker 12 Speyside Origin. Tym razem jest to Blended Malt z regionu Speyside.
Johnnie Walker 12 Black Label Speyside Origin
Continue reading „Johnnie Walker 12 Speyside Origin – recenzja whisky”
Dość często sięgam po blendy marki Johnnie Walker. Próbowałem się ostatnio doliczyć ile ich w sumie było… i wychodzi na to, że było ich co najmniej 19. Dziś do kieliszka trafi zawartość sampla, który przeleżał u mnie chyba ze 3 lata. Johnnie Walker 18 The Ultimate.
Zdjęcie: Łukasz Pawelec
Continue reading „Johnnie Walker 18 The Ultimate – recenzja whisky”
Dzisiejsza whisky często mylona jest z edycją Green Label, która składa się z destylatów leżakowanych co najmniej 15 lat. Recenzję tej whisky znajdziecie <tutaj>. Jednak dzisiaj zajmiemy się edycją Johnnie Walker Island Green, która nie posiada deklaracji wieku. Poza tym, to także jest Blended Malt, a etykieta informuje nas czego możemy się spodziewać.
Continue reading „Johnnie Walker Island Green – recenzja whisky”
Najbardziej znana marka szkockiej whisky na świecie oferuje nam dość spory zasób podstawowych edycji. Opisywana dzisiaj wersja Johnnie Walker Double Black ma być taką trochę lepszą odsłoną popularnej Black Label. Jednak pierwsze, co sam zauważyłem, to brak „12” na etykiecie 🧐
Continue reading „Johnnie Walker Double Black – recenzja whisky”
Przyszedł czas na Johnnie Walker 12 Islay Origin. Już jakiś czas temu na rynku pojawiły się 4 nowe edycje 12-letnich Johnnie Walkerów. Nie są to po prostu nowe edycje Black Label ze zmienioną etykietą. 3 z czterech nowości to Blended Malty, czyli whisky, w skład których wchodzą wyłącznie destylaty słodowe. Continue reading „Johnnie Walker 12 Islay Origin – recenzja whisky”
Z dzisiejszą whisky wiąże się ciekawa historia. Odsłona Gold Label pojawiła się już w 1920 roku. W latach 90. XX wieku trafiła do stałej oferty marki i do 2013 r. była whisky osiemnastoletnią. Później jednak straciła deklarację wieku i ustąpiła miejsca edycji opatrzonej inną barwą szlachetnego metalu — Platinum. Wygląda więc na to, że w tym momencie Johnnie Walker Gold Label Reserve plasuje się mniej więcej pomiędzy edycją z zieloną, a czarną etykietą.
Do tej pory, sporo Johnnie Walkerów pojawiło się na blogu i jeszcze sporo z nich się pojawi. Najciekawsze z nich to 15-letnia edycja blended malt – Green Label i 12-letnia Blender’s Batch Sherry Cask Finish. Z niecierpliwością czekam na degustację 18-letniej wersji Platinum i oczywiście na swoją kolejkę czeka moja pierwsza whisky w życiu – Red Label.
Continue reading „Johnnie Walker Gold Label Reserve – recenzja whisky”
Johnnie Walker. Chyba nie ma na tej planecie osoby, która po usłyszeniu tego imienia i nazwiska, od razu nie pomyślałaby o whisky. Niektóre z nich są bardziej udane, niektóre mniej. Dzisiaj porównuję dwa wypusty. Johnnie Walker Blue vs Green. Może nie są tak popularne jak Red, czy Black Label, jednak uznałem, że chociaż to dwa zupełnie inne produkty, warto je ze sobą zestawić, chociażby żeby pokazać, że cena nie zawsze jest wyznacznikiem jakości, a droższe nie zawsze oznacza smaczniejsze.
Continue reading „Johnnie Walker Blue vs Green – porownanie”
Marka znana na całym świecie. Logo rozpoznawalne przez każdego, etykieta naklejona pod kątem 24 stopni, charakterystyczny kształt butelki, cała gama kolorów w portfolio, to tyko niektóre atrybuty cechujące whisky o dźwięcznej nazwie „Johnnie Walker”.
Dzisiaj do kieliszka trafiła jedna z niewielu butelek wspomnianego blendu, które nie posiadają rzeczonego wędrowniczka w logo (inne to między innymi Johnnie Walker Swing Superior, lub Odyssey).
Przez wielu uważana za najbardziej prestiżową i najdroższą whisky tej marki. Jak się jednak okazuje, przy odrobinie wysiłku, można znaleźć dużo bardziej prestiżowe wydania whisky marki Johnnie Walker (np. Harmony, Odyssey, Private Collection).
Butelka Johnnie Walker Blue Label wygląda ładnie i elegancko. A jak smakuje?
Blended Scotch Whisky
NAS
Objętość alkoholu: 40%
Filtrowana na zimno
Kolor: bursztyn +1, z dodatkiem karmelu
Zapach: dużo słodyczy. Dojrzałe brzoskwinie, szałwia, mech, tymianek, syrop klonowy, toffi, odrobina soli i bryzy morskiej, karmel, wanilia, słonina, rodzynki, suszona żurawina, earl grey, musli, płatki owsiane. Alkohol nieźle ukryty. Czuć, że to blend, ale aromat całkiem przyjemny. Mimo braku deklaracji wieku, czuć, że whisky jest dojrzała. 20/25
Smak: delikatny, nieco wodnisty. Pojawia się delikatny akcent dymu. Karmel, wata cukrowa, dojrzałe śliwki węgierki, chipsy bananowe, figi, suszone morele, niedojrzałe gruszki. Nie wiem, czym tu się zachwycać. Brakuje intensywności, brakuje kilku dodatkowych procentów, brakuje… wszystkiego. 18/25
Finisz: masło, bita śmietana, karmel, wanilia, drewno, brzoskwinie, czarny pieprz, miód. Średniodługi. 21/25
Balans: dużo można by pisać o tej whisky. Piękna butelka, legendarna marka, dobry wybór na prezent… niestety, nie ma co pisać na temat wrażeń. Naprawdę bardzo się starałem doszukać się w niej „tego czegoś”. Nie znalazłem. To po prostu whisky dla ludzi, którzy nie piją whisky. Gładko wchodzi i nie odrzuca. 19/25
Inne opinie
Ralfy (2012): 82/100
whiskybase: 82,92/100 w oparciu o opinie 280 osób
Gdyby ktoś podarował mi butelkę w prezencie, sam poszukałbym okazji, żeby dać w prezencie komuś innemu. Od początku wyraźnie czuć, że jest to whisky na spotkania ze znajomymi, na jakąś imprezę, pod jakieś wydarzenie, ale nie do samej degustacji. Ten Johnnie Walker może stanowić świetne tło do jakiegoś poważnego wydarzenia, jak finał mistrzostw świata. Sprawdzi się także tam, gdzie whisky nie musi grać pierwszych skrzypiec i nie będzie specjalnie odrywać nas od ciekawych rozmów. I chyba producent właśnie w tym celu wypuścił na rynek tę edycję.
Diageo ma w czym wybierać, jeśli chodzi o szkockie gorzelnie, które mogą znaleźć się w tym blendzie. Zapewne znajdzie się tutaj sporo zacnych destylarni, z czego część mogłaby pochwalić się dość słuszną deklaracją wieku. Jednak wyzerowanie tej whisky do 40% wszystko zniweczyło.
„Ta whisky jest jak najlepszej jakości mrożona pizza z supermarketu, upieczona w dobrym, domowym piekarniku. Do oglądania filmu, lub meczu, jak najbardziej, ale kto by się nią zachwycał, podczas gdy do „takiej sobie pizzy z pizzerii” nie ma nawet startu?”
A tak na poważnie, to odbieram tego Johnnie Walkera, jako klasyczny produkt Diageo-Ultra-Premium. Coś, co ma wyglądać i nadawać prestiżu. Nie musi smakować 😕
Johnnie Walker Blender’s Batch Red Rye Finish
JW Blender’s Batch Sherry Cask Finish aged 12 years
Więcej zdjęć tutaj
Co mają wspólnego Johnnie Walker Green Label i The GlenDronach Revival?
W smaku, niewiele 😉
Sam zauważyłem jednak 3 podobieństwa:
1) obie te whisky sprzedawane są w zielonych butelkach 😁
2) zarówno jedna, jak i druga leżakują 15 lat
3) obydwie zostały wycofane ze sprzedaży i po jakim czasie ich produkcja została wznowiona
Continue reading „Johnnie Walker Green Label 2018 – recenzja”
Johnnie Walker to najbardziej popularna whisky na świecie. Jednak z tego, co popularne, można wyciągnąć rzeczy mniej znane, jak na przykład dzisiejsza – rzadziej spotykana butelka. Litrowa pojemność, dostępność w strefie Global Travel Retail, lub w specjalistycznych sklepach sprowadza się do tego, że nie każdy miał z nią styczność.
Johnnie Walker Blender’s Batch 12 Sherry Cask Finish to kolejny Johnnie Walker na blogu. Kolejny już Blender’s Batch. Tym razem to whisky, która finiszowana była w beczkach po sherry, a jej oznaczenie wieku wynosi 12 lat. Może być ciekawie.
Sherry Cask Finish
Blended Scotch Whisky
12 lat
40% objętości alkoholu
Nietorfowa
Filtrowana na zimno
Leżakowana w beczkach po bourbonie i finiszowana w beczkach po sherry
Kolor: bursztyn +1 z miedzianym połyskiem. Sztuczny, z dodatkiem karmelu
Zapach: na początku wyraźny aromat sherry. Wydaje się, że Pedro Ximenez. Suszone śliwki, rodzynki, orzechy włoskie w karmelu, wiśnie w likierze, biała czekolada, zielona skórka ze świeżych orzechów włoskich, dojrzałe brzoskwinie, ciasto drożdżowe z kruszonką, marcepan. Alkohol dobrze ukryty, ale dopiero kiedy whisky postoi trochę w kieliszku. 21/25
Smak: bardzo intensywny, gdzie na pierwszy plan również wychodzi sherry. Szałwia, suszone śliwki, rodzynki, gorzka czekolada, bita śmietana, suszone daktyle, figi, goździki, espresso, czarna porzeczka. Alkohol dobrze ukryty. 22/25
Finisz: dość długi. Popiół, siano, drewno, powidła śliwkowe, wapno, goździki, imbir, tymianek. 20/25
Balans: rewelacja, jak na blend. Bije na głowę niejednego single malta. Bardzo wyraźny wpływ sherry na każdym etapie. Poza tym czuć dojrzałość destylatu, a beczki z pewnością były dobrej jakości. Gdy do tego dodamy świetny smak i dobre ukrycie alkoholu, mamy coś z pewnością wartego zainteresowania. 21,5/25
Inne opinie
whiskybase: 85,58/100 w oparciu o opinie 17 osób
Cena: ok. 220 zł
Więcej zdjęć tutaj
